De Verzetting van het Even

‘Als we het niet proberen weten we nooit hoe het gaat klinken’. Het is 28 augustus 2018. De New Yorkse muzikant, dichter en producer Bob Gaulke stelt voor om met Fay Lovsky en de Braziliaanse bassist/arrangeur Marcos Kuzka Cunha in de studio van Fay op te gaan nemen. De avond daarvoor hebben we met elkaar in Paradiso opgetreden om het album The Recordman te presenteren. Na de opname sessie besluiten Bob, Marcos en ik dat we met z’n drieën aan mijn nieuwe album gaan werken. 

Bob en ik zitten in museum De Pont in Tilburg op een bankje en filosoferen over de richting van het album. We laten ons inspireren door de filmische beelden van de Noord Ierse kunstenaar Willie Doherty. Woorden die we delen zijn ‘art’, ‘experiment’, ‘back to basic’ en ‘history’.

Het maken van wat uiteindelijk De Verzetting van het Even gaat heten wordt een reis van twee jaar. Ik schrijf de basis ideeën voor de liedjes in Tilburg, Bob voegt er zijn visie in New York aan toe en Marcos Kuzka Cunha (‘everybody calls me Kuzka’) arrangeert het geheel, eerst in Lissabon en later in Rio de Janeiro. 

In juni 2019 ben ik een week bij Kuzka in Lissabon. We zijn een eind op weg met het nieuwe album en ik beluister met hem het opgenomen materiaal. De luistersessies zijn vrolijk en we passen dingen aan. Ik bezoek het Museu do Fado en het Fundacao Amália Rodrigues Casa Museu. Op mijn Airbnb-kamer krabbel ik het tracklijstje van het album.

De mix van de track Poespas, de eerste single van het album, wordt door Bob en Kuzka slecht ontvangen. Bob vindt het ‘industrial shit’ en Kuzka mist de ‘dynamics’. Mixing engineer Wout de Kruif en ik zetten door. Bob en Kuzka gaan bij de tweede mix overstag. Poespas verschijnt op de dag dat ik 60 word. Ik zeg het hardop: 60!  

Najaar 2019 mixen Wout en ik nog een aantal tracks. We komen op 9 liedjes. Twee daarvan zijn uit de sessie met Fay. Bob vraagt me om nog één track eraan toe te voegen. De gesprekken over het album worden lastiger. Maar Bob en ik willen koste wat kost tot een eindresultaat komen. Hij vraagt me, na een heftige discussie over de mixes, al het materiaal nog één keer naar hem op te sturen. De volgende dag krijg ik een mailtje. ‘I owe you an apology, it sounds great’.

Dan breekt in maart 2020 de Covid-19 crisis uit. Zowel Tilburg, New York als Rio de Janeiro gaan in lockdown. Met Kuzka krijg ik nauwelijks contact en Bob maakt zich zorgen over corona en de presidentsverkiezingen. Ik besluit om het meer dan 10 minuten durende titelnummer uit te brengen. Tijdens de lockdown lijkt het alsof we alleen maar bezig zijn het ‘even’ te verzetten totdat we ons normale leven weer kunnen oppakken. Met Ron Schuurkes film ik de clip van De Verzetting van het Even in een doodstil, ijskoud Tilburg. Met de ogen dicht schuifel ik door de stad. 

Uiteindelijk stuurt Kuzka najaar 2020 alle losse tracks van de overgebleven nummers op en voeg ik daar de ‘final vocals’ aan toe. Tijdens de tweede coronagolf, als we alleen maar voor het hoogst noodzakelijke de deur uit mogen, mixen Wout en ik in de State of Sound studio het album af. Sander van der Heide doet de mastering van het album in de Wisseloord studio. Vrijdag 27 november 2020 ziet De Verzetting van het Even het levenslicht. De coronacrisis is nog niet ten einde.

De Verzetting van het Even

Alle tracks geschreven en uitgevoerd door Pieter Bon

Productie: Bob Gaulke
Arrangementen en instrumenten: Marcos Kuzka Cunha
Behalve ‘Vandaan’ arrangement en instrumenten: John Nuyten
Instrumenten op ‘Mijs’ en ‘De Verzetting van het Even’: Fay Lovsky en Marcos Kuzka Cunha
Saxofoon op ‘Poespas’: Matt Carrillo
Drums op ‘Dan’: Sergio Mello
Drums programming & Roto toms op Meute: Wout de Kruif
Noise op ‘Dan’: John Nuyten
Trompet op ‘Tack’: Diogo Gomes
Koor op ‘Wandelen’: Tony Backhouse
Mix: Wout de Kruif
Mastering: Sander van der Heide
Hoesontwerp: Jean-Paul Arends
Zwart wit hoesfoto (1982): Ernest Potters 

Artiest: Pieter Bon
Label: Volop Violen Producties
Datum van uitgave: 27-11-2020